آبخوانداری مناسب‌ترین گزینه توسعه پایدار منطقه‌ای (مطالعه موردی آبخوانداری دشت موسیان)
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی XML اصل مقاله (964.91 K)
نویسندگان
مرکز تحقیقات آموزش کشاورزی و منابع طبیعی
چکیده
طرح پخش سیلاب بر آبخوان ، یکی از مناسب ترین راهکارها در مناطق خشک و نیمه خشک به منظور کنترل سیلاب، تقویت آب‌های زیر زمینی، کاهش خسارات سیل، تقویت پوشش گیاهی می‌باشد. در همین راستا، برروی مخروطه افکنه‌های نفوذ‌پذیر دشت موسیان در استان ایلام به وسعت 5000 هکتارعملیات پخش سیلاب در سال 75 آغاز و بعنوان گزینه‌ای مناسب جهت مقابله با خسارت سیل، تغذیه و تقویت آب‌های زیرزمینی آغاز گردید. در این مقاله سعی شده است اثرات اقتصادی و اجتماعی ملموس طرح بررسی گردد، که جهت رسیدن به این اهداف از داده‌های اندازه‌گیری شده هیدرومتری، درصد زنده‌مانی گونه‌های مختلف کاشته شده، افزایش علوفه مرتعی، هزینه‌های ثابت و جاری طرح در سال‌های مختلف، پرسشنامه، مصاحبه و مشاهدات میدانی قبل و بعد از اجرای طرح استفاده شده است. از نتایج مهم طرح، تثبیت جمعیت و جلوگیری از مهاجرت روستائیان، توسعه کشاورزی آبی، تغییر و تبدیل شیوه زندگی مبتنی بر دامداری و رمه‌گردانی به کشاورزی و دامداری، افزایش اشتغال و درآمد و 5/3 برابر شدن سطح زیر کشت آبی روستاهای پایین دست آبخوان نسبت به سال پایه است. ارزش افزوده حاصل از سیلاب تزریق شده بر اساس اندازه‌گیری حجم سیلاب کنترل شده برابر 14600 میلیون ریال، ارزش افزوده علوفه تولیدی عرصه آبخوان برابر 1353958 میلیون ریال، ارزش افزوده چوب تولیدی عرصه برابر 13382 میلیون ریال و ارزش افزوده بخش کشاورزی برابر657050 میلیون ریال برآورد شده‌است.
کلیدواژه ها
موضوعات
 


ارسال نظر در مورد این مقاله