لزوم حفاظت کیفی و تعیین زون‌های حفاظتی منابع آب کارست در ایران
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی XML اصل مقاله (1023.21 K)
نویسندگان
1دانشگاه تهران
2گروه منابع طبیعی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج
3محقق، کارشناس ابخیزداری مرکز تحقیقات و اموزش کشاورزی و.منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد
چکیده
ریسک آلودگی آب زیرزمینی به نقشه آسیب‌پذیری بستگی دارد و در نتیجه استفاده از روش‌های ویژه برای تعیین آسیب‌پذیری، نتایج گویاتر و دقیق‌تری را ارائه می‌دهد. در واقع، تهیه نقشه آسیب‌پذیری یکی از روش‌هایی است که عمدتا در پژوهش پیچیده هیدروژئولوژیکی به عنوان روشی افزوده برای مطالعات حفاظت آب زیرزمینی، برنامه‌های آمایشی یا پروژه‌های ارزیابی تاثیر و فشار، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به منظور تعیین آسیب‌پذیری و تهیه نقشه حساسیت به آلودگی آبخوان‌های کارستی، همواره تلاش شده است که روش و مدلی ویژه و منطبق با ویژگی‌های سیستم کارستی ارائه گردد که بدین منظور چندین روش ارائه شده است؛ خاستگاه این روش‌ها عموماً اروپا می‌باشد و اختلاف آنها بیشتر در نمره‌دهی و گاها معیارهای انتخابی است. با توجه به گستردگی وسیع سازندهای کربناته و رخساره‌های کارستی در ایران و به ویژه در زون زاگرس و نیز مقدار بارش نسبتاً مشابه با برخی از کشورهای اروپایی، پیشنهاد می‌گردد که رویکرد اروپایی را به منظور تعیین آسیب‌پذیری آبخوان‌های کارستی در محدوده زاگرس مد نظر قرار داده و از روش‌های مبتنی بر آن از جمله COP، اسلوونی، COP+K، KAVA، آسیب‌پذیری و در نتیجه زون‌های حفاظتی لازم را تعیین کرد. در نهایت، می‌توان با مبنا قرار دادن رویکرد اروپایی، آسیب‌پذیری و زون‌های حفاظتی آبخوان‌های کارستی کشور را تعیین و با اعتبارسنجی و صحت‌سنجی، دیگر عوامل موثر در آسیب‌پذیری آبخوان کارستی از جمله وضعیت خطواره‌های کارستی مانند تعداد، تراکم و جهت خطواره‌ها، را نیز به مدل وارد کرد و در واقع، یک مدل جدید و منطقه‌ای مختص ایران معرفی و اجرا نمود.
کلیدواژه ها
موضوعات
 


ارسال نظر در مورد این مقاله