- |
-
بررسی اثر جهت دامنه و تابش رسیده به سطح زمین در تشدید فرسایش برفی
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
اصل مقاله (825.36 K)
نویسندگان
1بخش تحقیقات حفاظت خاک و ابخیزداری
2بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری
چکیده
اثراتدما، بارش، و نم در طبقات شیب، جهت دامنه و ارتفاع یکسان نمی باشد، در موقعیتهای برونزدگی سنگی و همگن سبب تولید فرسایش برفی در سطح دامنه می شود. به طوری که تابش خورشیدی به عنوان یک عامل بیرونی تحت تأثیر موقعیت شیب و جهت دامنه قرار میگیرد. در سطح دامنههای منطقه کوهستانی پاوه شواهد واریزهای فراوان میباشد. برای بررسی پراکنش فرسایش برفی از پارامترتابش خورشیدی و جهت دامنه استفاده شده است. برای محاسبه این پارامترها از مدل رقومی ارتفاعی منطقه و تابع تابش خورشیدی استفاده گردید. هدف بررسی پارامتر تابش خورشیدی و جهت دامنه در پراکنش واریزه هاست. ابتدا آماده سازی لازم روی مدل رقومی ارتفاعی انجام شد. سپس میزان تابش از مدل رقومی ارتفاعی با وضوح سی متر استخراج شد. آنگاه موقعیت واریزه با کمک طبقه بندی تصویری سنتینل شناسایی شد. به هر یک از محدوده واریزهها مقادیر تابش خورشیدی بر حسب کیلوات بر متر مربع اختصاص داده شد. مقایسه میانگین پارامترهای هر محدوده به روش ANOVA انجام شد. نتایج نشان داد که تفاوت انرژی دریافتی از خورشید در انتشار نقاط واریزه در سطح 05/0P> معنادار است. سهم عامل جهت جنوبشرقی نسبت به سایر جهات در کاهش میزان آفتابگیری و افزایش واریزه ها بیشتر به نظر میرسد. تعداد واریزه ها در دامنه با جنوب شرقی، شرقی، شمال شرقی 188 مورد؛ در دامنههای غربی، جنوب غربی و شمال غربی 127 مورد مشاهده شد. این در حالی است که در دامنه جنوبی تعداد واریزه 36 مورد ؛ و در دامنه شمالی 63 مورد مشاهده شد.
کلیدواژه ها
موضوعات