ارزیابی حساسیت به فرسایش خندقی با استفاده از مدل ماکزیمم آنتروپی (مطالعه موردی: منطقه شورلوق استان خراسان رضوی)
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی XML اصل مقاله (968.77 K)
نویسندگان
1مرتع وآبخیزداری،دانشکده منابع طبیعی ومحیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد،ایران
2مرتع و آبخیزداری،دانشکده منابع طبیعی ومحیط زیست، دانشکاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.ایران
چکیده
فرسایش خاک در ایران یکی از مشکلات اساسی به‌ویژه در بخش‌های کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست است که پیشگیری یا مبارزه با آن نیازمند شناخت مناطق بحرانی و همچنین شناخت و نقش انواع مختلف فرسایش آبی در تخریب زمین و تولید رسوب است. از میان انواع مختلف فرسایش آبی، فرسایش خندقی یکی از مهم‌ترین رخدادهای موثر در نابودی خاک، تغییر منظر زمین و تخریب منابع آبی است. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی حساسیت به فرسایش خندقی و شناسایی عوامل موثر در وقوع فرسایش خندقی منطقه شورلوق می‌باشد. بدین‌منظور با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، نقشه‌های توپوگرافی، تصاویر ماهواره‌ای و بازدیدهای صحرایی، لایه‌های اطلاعاتی مورد نیاز شامل نقشه پراکنش خندق‌ها، و نقشه‌های ارتفاع از سطح دریا، شیب، جهت شیب، لیتولوژی، کاربری اراضی، ویژگی‌های خاک (بافت و درصد سیلت)، شاخص پوشش گیاهی، فاصله از آبراهه، فاصله از جاده، تراکم آبراهه، تراکم جاده، شاخص قدرت جریان، شاخص انتقال رسوب، شاخص رطوبت توپوگرافی تهیه گردید. سپس به بررسی رابطه متقابل بین متغیر وابسته و متغیرهای مستقل پرداختیم. با توجه به تعداد نقاط خندقی و در نظر گرفتن همان تعداد نقاط غیر خندقی توسط مدل MAXENT و بررسی ارتباط بین عوامل موجود ، براساس درجه اهمیت به ترتیب لیتولوژی و فاصله از رودخانه به عنوان مهم ترین عوامل مشخص شدند و پس از تهیه نقشه پیش‌بینی فرسایش خندقی و کلاس‌بندی به صورت بسیار کم‌خطر، کم‌خطر، متوسط، پرخطر، بسیار پرخطر، میزان AUC نهایی مدل ماکزیمم آنتروپی برای داده های آموزش84/0 و داده‌های آزمون 79/0 به‌دست آمد که نشان دهنده دقت بالای مدل می باشد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 


ارسال نظر در مورد این مقاله