تحلیل عدم قطعیت برآرود بارش مدل‌های اقلیم جهانی در حوضه سواحل جنوبی دریای خزر
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
کد مقاله : 1072-SCWMO (R1)
نویسندگان
1دانشگاه تبریز
2مدیر گروه/ پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری
چکیده
برآورد و تحلیل مقادیر بارش حوضه های آبخیز در دوره های آتی از الزامات برنامه ریزی دقیق در مناطق مختلف است. مدل های مختلفی جهت برآورد مقادیر آتی بارش مورد استفاده قرار می گیرد، مهمترین مساله در رابطه با بکارگیری نتایج بدست آمده از مدل های جهانی محاسبه ی میزان عدم قطعیت آنهاست. در پژوهش حاضر درحوضه ی سواحل جنوبی دریای خزر از داده های بارندگی هفت ایستگاه سینوپتیک( انزلی، آستارا، بابلسر، گرگان، نوشهر، رامسر و رشت) استفاده گردید. جهت تحقق اهداف پژوهش از خروجی مدل HadCM3 استفاده گردید. داده های AOGCM با استفاده از مدل SDSM ریزمقیاس گردید و پارامترهای آماری مرتبط با بارش محاسبه شد. مقادیر بارش برای دوره ی مشاهده ای شبیه سازی شد و پس از تایید تطابق مقادیر داده های شبیه سازی شده با داده های مشاهده ای، مقادیر دوره آتی(2039-2011) برآورد گردید. مقدار عدم قطعیت برآورد توسط معیارهایMBE و MAE، و آزمون من- ویتنی بصورت ماهانه محاسبه و سپس مقایسه شد. مطابق نتایج بدست آمده، در اکثر ایستگاه ها کمترین مقدار خطای برآورد بارش در ماه های فصل بهار به دست آمد. حداقل مقدار عدم قطعیت بارش در ایستگاه بابلسر و حداکثر عدم قطعیت در ایستگاه نوشهر محاسبه شد. با توجه به نتایج آزمون من ویتنی، عدم قطعیت برآورد در ماه نوامبر ، فوریه و اوت کمتر از سایر ماه ها بدست آمد
کلیدواژه ها
موضوعات