ارزیابی اثربخشی عملیات بیومکانیکی آبخیزداری همراه با بادامکاریهای دیم در خط رویشی زاگرس در ترسیب کربن اتمسفری
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
کد مقاله : 1138-SCWMO
نویسندگان
1دانشیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه
2استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموز ش و ترویج کشاورزی
3پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیز داری ، تهران ، ایران
4رئیس گروه خشکسالی و تغییراقلیم
5حفاظت آب و خاک
6عضو هیات علمی
چکیده
بیشتر بررسیهای جهانی تغییر اقلیم ناشی از اثرات گلخانهای گازهای کربنی را تأیید مینماید. عملیات احیائی جنگاکاری بادام دیم توام با روشهای بیومکانیکی آبخیزداری یکی از ظرفیتهای مهم در ترسیب کربن جهت مقابله یا سازگاری با پدیده تغییر اقلیم است. این پژوهش با هدف بررسی ظرفیت این عملیات در مناطق رویشی زاگرس شمالی و مرکزی در ترسیب کربن اتمسفری اجراء شد. بدین منظور در هر یک از استانهای کردستان، کرمانشاه، لرستان و فارس یک یا چند سایت که عملیات یاد اجراء گردیده بود به عنوان معرف انتخاب، سپس با عملیات میدانی نمونهبرداری خاک، زیستتوده و لاشبرگ به صورت سیستماتیک تصادفی در سایتهای مطالعاتی و شاهد انجام شد. اندازهگیری کربن آلی و دیگر آزمایشات خاک و نیز ضریب تبدیل کربن برای نمونه زیستتوده و لاشبرگ محاسبه و ذخیره کربن در هکتار محاسبه شد. سپس مقادیر شاخصهای ترسیب کربن در هر هکتار محاسبه شد. نتایج نشان داد که عملیات اجراء شده که عمدتاً به بادامکاری همراه با عملیات پخش سیلاب و آبخوانداری و بانکتبندی و سامانههای سنتی تراسبندی و سکوبندی همراه با کشت بادام بود، موفق به ترسیب از 41/3 تا 1/112 تن کربن در هکتار شده بودند. بیشترین سهم کربن ترسیبی مربوط به کربن خاکی بود که سهم نسبی آن در ترسیب کربن بین 95 تا 99 درصد از کل کربن ترسیب یافته بود. از میان عملیات مورد ارزیابی سامانه سنتی سکوبندی همراه با کشت بادام موفقتر از سایر اشکال عملیات بود.
کلیدواژه ها
موضوعات