پهنه بندی خطر زمین لغزش به روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، مطالعه موردی: حوزه هومیان سیمره
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
کد مقاله : 1174-SCWMO (R1)
نویسندگان
1بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری
2فارغ التحصیل گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد واحد خرمآباد
چکیده
در تحقیق جاری کارکرد شیوه تحلیل سلسله مراتبی فازی(FAHP) در پهنهبندی خطر زمین-لغزش و حرکات تودهای در حوضه آبخیز سیمره هومیان، در سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و به کمک تکنیکهای سنجش از دوری مطالعه شده است، به این منظور دادهها و اطلاعات مورد نیاز در قالب لایههای اطلاعاتی (ارتفاع)، (شیب)، (جهت شیب)، (انحنای دامنه)، (پوششگیاهی)، (فاصله از گسلها)، (فاصله از جاده)، (فاصله از رودخانهها)، (عمق گسیختگی خاک) و (رده مقاومتی زمین) از منابع دادهای متفاوت جمعآوری و برای تحلیلهای بعدی مورد آمادهسازی و پردازش قرار گرفتند. در گام بعدی لایههای طالاعاتی مورد استانداردسازی قرار گرفتند. شیوه FAHP با تشکیل ماتریسهای مقایسه زوجی برای معیارها و زیر معیارها یا لایهها اجرا شد، در حالی که قضاوتهای زوجی توسط کارشناسان صورت پذیرفت و خروجی آن شامل اهمیتهای نسبی لایههای اطلاعاتی برای تلفیق نهایی بود؛ در پایان نقشه پهنهبندی خطر زمینلغزه با استفاده از همپوشانی لایههای اطلاعاتی و ارجحیتها حاصل شد. نقشه پهنهبندی زمین لغزش حاصل از این مطالعه نشان میدهد 1794.15 هکتار منطقه دارای خطر خیلی زیاد و 207225.83 هکتار دارای خطر زیاد هستند که در نواحی شمالی و تا حدودی بخش غربی حوضه سیمره هومیان قرار دارند. برآورد دقت شیوه به کار رفته با ستفاده از زمینلغزشهای رخ داده میسر شد. و پارامترهای دقت کلی ضریب کاپا به ترتیب مقادیر 61/0 و 34/0 را نشان دادند. معمولاً FAHP متکی بر قضاوتهای زوجی میباشد که نقش عامل انسانی در آن بارز است. بهطور کلی نتایج حاصل نواحی غربی و شمالی محدوده مورد مطالعه را به عنوان مناطق مستعد وقوع زمینلغزه شناسایی کردند.
کلیدواژه ها
موضوعات