اصول و شاخص های پایش در مدیریت جامع حوزه های آبخیز
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی XML اصل مقاله (681.4 K)
نویسندگان
1رییس اداره توسعه فناوری و انتقال یافته های تحقیقاتی
2کارشناس پژوهشی
چکیده
از آنجا که توسعه پدیده ای چند بعدی و پیچیده است و نمی تواند به وسیله یک شاخص اندازه گیری شود، مقایسه حوزه های آبخیز از نظر شاخص های چندگانه توسعه و نه صرفا مقایسه از طریق یک شاخص است که می تواند چشم اندازی دقیق از وضعیت توسعه یافتگی را فراهم کند و بدین ترتیب، هدف یابی برای مداخله گری توسط سازمان های دولتی و غیره برای کاهش عدم تعادل های منطقه ای را تسهیل می نماید. تحلیل جداگانه مجموعه ای از شاخص ها، تصویر جامع و یکپارچه ای از واقعیت های توسعه یک حوزه آبخیز ارائه نمی کند. بنابر این نیاز به معرفی تکنیک ها و روشهائی است که شاخص های ترکیبی توسعه را بر مبنای تجمیع بهینه ای از شاخص های منفرد و ابعاد مختلف آن در یک حوزه آبخیز فراهم کند. شاخص های ترکیبی ابزار مفیدی در ارزیابی حوزه های آبخیز است که مبتنی بر جمع ارزش شاخص های مختلفی است که برای سنجش سطح توسعه یک واحد تحلیل مورد استفاده قرار گرفته اند. چنین رهیافتی امکان مقایسه جنبه ها و ابعاد مختلف عملکرد مناطق در زمینه های مختلفی از دانش مانند محیط زیست، اقتصاد، جامعه یا توسعه فنآوری را در قالب یک شاخص ترکیبی نهائی فراهم می آورد. بکارگیری نتایج شاخص های ترکیبی در صورتی که آنها به صورتی ضعیف با مفروضاتی نادرست و فنون تحلیل ناقص ایجاد شوند می تواند منجر به استنباط نادرستی از نتایج حاصله شود و تصمیم گیران را به تحلیل یا سیاستگذاری ساده ای از مسائل سوق دهد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 


ارسال نظر در مورد این مقاله